7.12.2010

mini depresyon!!

bazen yalnız kalmak ister insan..kimse olmasın,karanlıkta yalnız..
sadece kendimle olayım..kimseler rahatsız etmesin..
çığlıklar atayım ben ama kimse duymasın sesimi..
hoş,duymuyor da zaten..senden başka hiçkimse anlayamıyor seni..
insanlar bencil..
koymuyorlar karşındakinin yerine kendilerini..
öğüt vermek hep kolay olmuştur zaten..
"düşünme"
"takma kafana"
"geçer ya"
ne kadar kolay..
böylesine söylenmiş sözler gibi,bir iki kelime..ve kelimelerin azlığı kadar umursamaz..
samimiyetinizi yadırgıyorum..çünkü bunu gerçek bulmuyorum..
insanları anlayabilmek için onlara ulaşman gerekir..kendini onun yerine koyman..
kendini onun yerine koyabilmen için de uzaklaşman gerekir bir süre de olsa kendi benliğinden..zordur..
ama anlamanın tek yolu budur..
en yakınların bile yardım edemez sana..yapılacak birşey yoktur evet..
ama ağlamazsın da adam akıllı..üzülürler seni sevenler..
ve sıf onlar üzülmesin diye içine atarsın herşeyi..
topanır yumru olurlar boğazında..nefes alamazsın..kelimelerin de içine akar gözyaşlarına tutunup..
yutkunursun..ama gitmez..
çünkü yapılacak birşey yoktur..

0 okurcuk yazarcık var: