16.11.2010

kan..


onu aldım kollarıma, naziktim..
konuşmaya yeltendim hızlıca..
faydası yoktu çırpınışlarımın..
aynı hızla parçalandı o, sözlerimi duyduğunda,
yere değdiği o çıplak anda..
çok suskundu..korktum..
toplamaya yeltendim kırıklarını..
ellerim kanadı..çok kan vardı..çok kan aktı..
ellerimden akan kanı gördü..
dudağıma dokundu,parmakları sıcaktı..
ne o konuşabilirdi ne de ben..
ve gitti..mecburdu..
ben sadece,
kırık,
savunmasız,
ve yalnız kaldım arkasından bakarken..
hak etmiştim gerçi..bunu biliyordu..
ama o an..
her zerresini vermeye razıydım akan kanın,
eğer geri döndürebilecek olsaydım onu
dudaklarımdan çıkmadan
"gitme" sözcüğü...
..

.dilarayucesoy.

0 okurcuk yazarcık var: